(Dit
is de commentaartekst onder de film De
Staat van de Straat: Het Muntplein najaar 2021)
Welkom bij DE STAAT van de STRAAT.
In deze aflevering kijken we naar het Muntplein, onderdeel van de Rode Loper.
Hier wordt door de gemeente naar hartelust geexperimenteerd teneinde met zo min mogelijk verkeersborden een overzichtelijke situatie te kweken.
Van de 65 borden heeft de helft niets met de verkeerssituatie van doen. Hier kan dus nog wel wat gesloopt worden.
Het meest overbodige bord, een tijdelijk bord zo te zien, verteld ons dat er fietsers op de rijbaan te verwachten zijn. Aangezien het hele gebied zo'n beetje fietsersgebied is geworden is dit een platfloerse waarschuwing voor: "Gedraag je Automobilist, jij hebt hier niks te zoeken!!!". Die automobilist had al vanaf de Blauwbrug fietsers op de rijbaan. Nothing New!
En dan heb je de beruchte omleidingsborden, die nu de herinrichting van het Koningsplein afgerond is kunnen worden afgevoerd. Dit specifieke bord bij het Spui is maar 2 dagen nodig geweest, het staat er al een maand.
Het tweede meest onnozele bord is een bedankbriefje van de gemeente dat u zo vriendelijk bent massaal in de parkeervakken te gaan staan, zodat er nergens plek is voor iemand die zijn fiets even wil stallen voor een snelle boodschap.
WAAR er nog plek is voor een fietsvak is dat overduidelijk overladen. Dat fietsen in Amsterdam centrum nog geen nummerplaat hebben is een erfenis van de Tweede Wereldoorlog. Wie morgen een fietsvak van deze proporties opblaast zal tevreden constateren dat niemand aangifte komt doen van een terroristische aanslag.
We hadden het over de verkeersborden. En het doel er daar zo weinig mogelijk van te hoeven plaatsen. Niet vanwege de kosten, verkeersborden kosten weinig en zijn snel geplaatst. Maar om bijvoorbeeld voor fietsers aan te geven wat de rijrichting is kun je kennelijk ook gebruik maken van de haaientanden. In één oogopslag is de rijrichting duidelijk, terwijl de functie van de haaientand iets geheel anders is: u dient hier voorrang te geven aan verkeer van links én rechts. Jazeker, het Muntplein wordt bezeten door een heuse voorrangsweg, hier op het fietspad op het Rokin staat het énige voorrangswegbord van het hele project.
Dat zie je natuurlijk ook aan de haaientanden. Maar die zijn er dus eigenlijk om te voorkomen dat de elke maand op nieuwe plaatsen opdoemende vluchtheuvels volgepropt moeten worden met paaltjes met pijltjes.
Dat het Muntplein gretig gebruikt wordt om te experimenteren zie je aan deze haaientanden, die in een vroeg stadium van de renovatie werden aangelegd als uitgezaagde driehoeken tussen standaard klinkers. Wat een treurigheid. Deze baan van haaientanden en stoepbandmarmer uit Tirol ligt aan het begin van de Reguliersbreestraat en zoals u weet rijden daar uitsluitend vrachtwagens, vuilniswagens van de gemeente en nachtbussen, die kunnen er ook wat van. Het wegdek van de Reguliersbreestraat kan nog wel wat experimentjes gebruiken. Beton bijvoorbeeld. Lijkt mij een duurzame keuze.
En wat is dat toch met die verf. Zo'n gast komt met een sjabloon, legt dat recht, spuit er de verf mee op het asfalt en één jaar later ligt het decimeters uit elkaar. Het lijkt wel een eindproject van de Rietveldacademie.
En deze dan. De functie van dit kruis is volstrekt onduidelijk: voetgangers hebben hier opeens geen recht op behandeling zoals op een zebrapad.
Al deze informatie staat niet op Google Maps, dus de vraag is of toeristen er enige notie aan nemen.
Wie wel eens stopt voor een rood stoplicht weet dat er dan zo'n streep is waar je voor stopt. Zo ook hier op een plek waar héél lang geleden nog een stoplicht stond. Al voor de renovatie was bekend dat er geen verkeerslichten meer op het Muntplein zouden worden geplaatst. Hulde voor de ambtenaar die het voor elkaar heeft gerekegen deze tien witte bakstenen toch nog een plekje te gunnen in een totaal overbodige setting. Ambtelijke ongehoorzaamheid zullen we maar zeggen. White bricks matter!
Nu geen Amsterdammer het meer in zijn hoofd haalt zijn fiets neer te zetten buiten een fietsparkeervak tref je op de steppes van het Muntplein, en ook op andere toendra's op de Rode Loper, weesfietsen en huurscooters aan. De vraag is wat er gebeurt als JOUW GEHUURDE OV FIETS VAN DE NS wordt meegenomen naar het Fietsdepot. Je kunt de fiets immers niet meer uitchecken, de huur loopt dan door en die is vanaf 3 dagen 8 euro per dag.
Maar nu mijn belangrijkste ergernis aan het hele fenomeen Rode Loper. Je geeft de toerist het idee dat ze overal kunnen lopen.
Deze brede zebrapaden zijn verschrikkelijk. In een interview in het Parool vertelde een ambtenaar dat er absoluut geen brede zebrapaden zouden komen. Een pinoccioneus zoals bij Mark Rutte is nu terug te vinden bij de talloze toeristen die zelfs de zebrapaden mijden en blind varen op hun telefoon, zodat ze zich niet bewust zijn van hun aanwezigheid op straat.
Deze vluchtheuvelgroep is sinds de herinrichting al drie keer verplaatst. Het helpt allemaal niks, zelfs twee inrijverbodsborden op rij worden stelselmatig genegeerd en echt niet alleen door verdwaalde toeristen.
We kenden de term taxi met trambaan ontheffing, er is nu ook een ontheffing voor taxi's op de lijnbusbaan
Een verkeersbord en de paal waar die op aangeschroefd is niet zo duur, de vervangende maatregelen daarentegen zijn rigoreus en daarmee véél duurder.
Heel lang geleden werd het verkeer op het Muntplein bestuurd vanuit de Duiventil. Maar ja, toen was Amsterdam nog een bruisende stad. De Duiventil staat inmiddels ergens geparkeerd in het Amsterdamse Bos. Misschien kunnen ze hem weer terugplaatsen, want de situatie is inmiddels nauwelijks veiliger geworden. De roeptoeter doet het nog...
(Dit is de commentaartekst geproken onder deze film: De
Staat van de Straat: Het Muntplein