(Dit is de commentaartekst onder de film De Staat van de Straat: Koningsplein met update najaar 2021)
Welkom bij DE STAAT van de STRAAT.

Onder het toeziend oog van De Vrouw met de Stola is deze week bijna een eind gekomen aan de herinrichting van het gebied rond het Koningsplein en het Singel, tussen zeg maar Het Spui en de Leidsestraat.
Hier hebben ingenieurs, topambtenaren, doorstromers en dagdromers hun uiterste best gedaan de problemen van deze tijd tegemoet te komen, en onze cameramensen leggen genadeloos bloot voor welke vreselijke natuurrampen dit stukje Amsterdam is behoed.
De meeste neerslag in Nederland valt op de Singel, waar nu ter versteviging van een mogelijke zondvloed een tramhalte is gebouwd die zo smal is, dat het water onmiddelijk wegstroomt naar de belendende rijstroken voor trams en fietsers. Om te voorkomen dat er desondanks toch nog een alles verzwelgende vloedgolf het leven hier voorgoed onmogelijk zou kunnen maken zijn er maar liefst 8, dubbelgeplaatste regenputten in de halte geperst, dit uiteraard ten koste van de blindengeleidestrook die hierdoor hinderlijk onderbroken moest worden. De meeste blinden halen deze putten niet eens want er staat hier een tijdelijk bord midden op de blinden geleidestrook.
Dit wordt verderop bij de Heiligeweg ruimschoots goedgemaakt, de blinde geleidenstrook eindigt hier in een bloembak, een veiliger plek om in te tuimelen had men niet voor mogelijk gehouden.
Terug naar het perron van de tramhalte. Het is moeilijk te zien, maar in de aanloop naar de halte ligt deze zo scheef dat menig passant pardoes het fietspad op lazert.
Gelukkig is niet iedereen blind en heeft de gemeente het goedgevonden dat wie eenmaal de tram uitstapt en zich probeert te orienteren op de te vervolgen weg: namelijk naar het trottoir, te verblijden met een dubbele afstap en het fietspad.
Oei, hier zouden zomaar ongelukken kunnen gebeuren!
Maar laten we bij het begin beginnen. De Vrouw met de Stola laat af en toe een traan over het uitzicht richting het Spui. Het is allemaal nog niet af daar, begrijpelijk, maar de aansluiting met de andere projecten gaat nog wel een jaartje duren. Misschien moeten we haar maar een blinddoekje voordoen... Gelukkig vinden we er eentje tussen twee meterkasten op de Herengracht...
Dit hier is klaar. Het fietspad loopt van het Singel door naar de Nieuwezijds Voorburgwal waar nu nog aan de riolering wordt gewerkt. Echter, een of andere malloot heeft bedacht dat de oorspronkelijke steenzetting, van de fietsen en dameshakkenhaters zoals op de Dam, terug gebracht moest worden in het profiel van het Spui plein.
De overgang van oud naar nieuw is hier nog niet fris te noemen, er zijn wat steken gevallen, en ik zou als Amsterdamse rekenkamer nog maar eens een kortinkje doen bij deze slordige stratenmakers.
In het hele gebied waar we vandaag over praten telde ik wel tien te diep verzonken putten en putjes. Misschien dat onze cameraman de volgende keer een meetlint mee moet nemen om te laten zien waar we het hier over hebben.
Is het hogere wiskunde, het Koningsplein en het Singel? Ja, dit is het hart van de stad waar de bezoeker van de Universiteitsbibliotheek zijn fiets niet meer voor de deur mag parkeren, maar nu ook niet meer een peukje mag roken.
En wie had er ooit gedacht dat er weerstand zou komen tegen het verdwijnen van dit schitterende stadsstrand bij de Heiligewegsluis. Het krijgt nog enige respijt, voor een vloeiende afwatering moet nog worden geboord.
Nadat we in vorige afleveringen het Muntplein en de Ferdinand Bolstraat onder de loep namen dacht onze redactie, het Koningsplein daar valt niet veel te halen. Dat wordt een petite fours, een eitje, een appeltje voor de dorst. Maar zie toch eens wat een prachtige ambachtelijke technieken er zijn toegepast aan dit verheffende straatbeeld. Minitieus uitgedoktert op de tekentafel. Werkelijk elke steen, elke partij straatstenen, elke bocht in een fietsparkeervak, in iedere compositie wordt gerefereerd naar de grote kunstenaars uit vorige eeuwen aan wie Amsterdam zoveel publicitaire en financieele glorie heeft te danken.
Speciaal als een ode aan de Egyptenaren zijn er zinloze en lege vakken aangebracht bezijden de fietsvakken, zodat bij tijd en wijle hier ceremonieen kunnen worden uitgevoerd om deze historische ogenblikken voor de eeuwigheid te kunnen herdenken.
De geveltoerist komt op deze plek in Amsterdam ook zeker aan zijn trekken. Naast de vertrouwde insignes van de kolonies van de lage landen is er nu ook een verkeersbord op de gevel geschroefd en heeft deze grafitti uit de jaren 70 een herkansing gekregen en haar bestaansrecht in 2021 weten te verzekeren.
We dwalen af. Deze prullebak is zo neergezet dat de toestroom van toeristen kan worden geremd. Hadden we op de Ferdinand Bolstraat zelfs 3 obstakels op rij die de rode loper deden onderbreken, hier is het er slechts 1. Maar dat is dan beter wat dan niets.
Wist u dat er in Amsterdam Knooppunten zijn? De ANWB plaatste deze borden hier, op het Koningsplein, ter herinnering aan deze knooppunten. Knooppunt 05, 79 en 81 zijn hier ergens in de buurt en Doorgaand Verkeer is nooit op weg naar het Centraal Station of Den Haag maar naar hier of elders.
Door een enorm tekort aan stratenmakers zijn er via het ROC leerlingen van de pattiserie afdeling ingeschakeld om eerder genomen beslissingen omtrent middenbermen enigsinds beheersbaar te maken. Deze combinatie van Tiroler marmer is op de Herengracht afgemaakt met een mousse van La Palma lava. Hier op het Spui is dezelfde middenberm nog niet door de patisserie brigade onder handen genomen. Hier zou een fruitig bloedspoor dat in het oog springt niet misstaan.
Zoals we weten is het beleid: zo min mogelijk verkeersborden te gebruiken en de verkeersregulatie te sturen in de toepassingen in het wegdek. Hier zien we voorbeelden daarvan: het afzinken van een vluchtheuvel impliceert hier dat men van rijrichting kan en mag veranderen. Deze is zo minimaal dat als het heeft gesneeuwd niemand meer ziet waar die gleuf dan is en men falikant op zijn bek gaat. Dat gebeurde al regelmatig door de vorige levering Tiroler marmer wat spekglad werd na een simpele regenbui. Daarom zijn de profielen van deze opritten tegenwoordig geribbeld (fun for 2). Wie goed om zich heenkijkt, en dat doen onze cameramensen, zien binnen een straal van 10 meter twee toepassingen van de afgezonken stoepband die bezopen zijn. Of verzopen, zodra de putten van het Koningsplein de onvoorspelbare regenval in de toekomst niet meer kunnen verdragen. Deze put bij het terras is nog wel een beetje te begrijpen want er is hier gewoon geen ruimte boven de grond, dus graven we gewoon het beetje trottoir wat langs dit terras loopt af om de put een kans te geven. Maar DEZE, die overtreft alle verwachtingen. Is dit een fietsparkeervak? Nee, dit is een laad en losplaats. Die krijgen in Amsterdam nooit een afgezonken stoeprand, je zult je volgeladen bestelwagen dat vak in moeten butsen. Hier is echter een uitzondering gemaakt, maar dan maar voor een beetje.
Er zullen ongetwijfeld universitaire studies naar zijn gedaan, het resultaat is dat voetgangers die uit de Heiligeweg komen op weg naar de Leidsestraat twee opties hebben om hun doel te bereiken. Via een zebrapad of over de rijbaan. Waarom hier uberhaupt een zebrapad ligt is een nobelprijsvraag. Het verkeer vraagt hier offers. De meeste voetgangers kiezen voor de rijbaan om over te steken want ze willen rechtdoor, naar de Bloemenmarkt of de Leidsestraat.
Voetgangers die vanuit de Leidsestraat keurig rechts lopen volgens de Corona-aanwijzingen krijgen een onaangename verrassing. Ook hier weer lijkt het beleid van de verkeersmeesters van Amsterdam zoveel mogelijk toeristen de rijbaan op te dirigeren om zo het scootertuig en de andere vervelende weggebruikers zoals de kakkerlak en de electrische bezemsteel te dwingen zich te vermanen. Fietsers die nu vanaf het Singel richting Herengracht rijden en niet opletten rijden zo de stoep op. Gelukkig zijn de meeste fietsers alert, zoals deze waarschijnlijk van buiten Amsterdam afkomstige bestuurder van een OV Fiets laat zien, de meesten corrigeren deze ambtelijke blunder met gratie en gevoel voor vaderland en gerechtigheid. Er zijn wel vaker kabinetten gevallen die bleken gewoon door te regeren.
Tja en dan dit gevalletje onduidelijkheid. Automobilisten zijn natuurlijk niet welkom hier. Maar door de aanwezigheid van maar liefst twee parkeergarages, waarvan één met de naam fout is gespeld, een goude spelling, kunnen zij dit bord helemaal niet zien als ze vanaf de Herengracht rechtsaf willen slaan. Op de Herengracht staat enkel het bord Kalvertorengarage. Ik zou zeggen draai het bord op zijn minst 45 graden en ze kunnen het in elk geval zien.
Nounounou, laten we maar afronden met nog wat gesteggel: deze rij regenputten, uiteraard aan de kant van de weg waar fietsers ze moeten trotseren, is zo aangelegd dat je drie soorten kunt onderscheiden. De esthetiek van de Gouden Eeuw is hier goed doorgevoerd, vroeger nam men het niet zo nauw met rechte lijnen en loodhoeken.
Net als deze tegel in de blindengeleidestrook op de tramhalte, hij lijkt omver geduwd door de regenput. Na even kijken zie je wat er mis is gegaan. Hij ligt er gewoon verkeerdom in!
U heeft vast wel eens gehoord over de kleine lettertjes in een contract. Nou daar zijn ze ook achter gekomen bij de afdeling in de Stopera waar de verkeersborden worden besteld. Deze hadden we nog niet eerder waargenomen. Het is dan ook nieuw. Voor meer informatie over de door de gemeente gemaakte camerabeelden is er een website, amsterdam punt nl privecywetgevingmunt . Dit is geen geldig scrabble woord, aangezien de toevoeging munt slaat op de notulist van de vergadering van de wethouder, die dacht dat de privacy wetgeving alleen op de camerabeelden van de munt van toepassing is.
We gaan er uit met een tombola van overblijfselen zo kort na de oplevering begin oktober.
Een UPDATE over het Koningsplein, 3 weken na de opnames van onze reportage over de herinrichting van het Koningsplein en het Singel. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat staat de stoep voor de universiteitsbibliotheek bomvol fietsen, net als vroeger. Handhaving is hier nergens te vinden met als gevolg dat alle toeristen en het winkelend publiek over de rijbaan moeten, wat de situatie, die hier toch al onoverzichtelijk is alleen maar wanhopiger maakt. Het is hier gewoon TE VOL. Moet de universiteitsbibliotheek dan maar verhuizen? Ja waarom niet eigenlijk. OF laten ze eens aan oplossingen denken die voor de hand liggen: maak de ingang van de universiteitsbibliotheek aan de achterkant in de Handboogstraat, daar zijn drie historische ingangen en nog wat nooduitgangen en er is een zee van ruimte om fietsen te parkeren.
(Dit is de commentaartekst geproken onder deze film: De Staat van de Straat: Koningsplein met update